woensdag 28 september

Zondag zijn we eens een kijkje gaan nemen in het sea-aquarium. We betaalden geen ingang en konden dus maar een stukje van de toeristische attractie bekijken, maar we zagen de dolfijnen en de zeeleeuwen wel zwemmen. En er worden allerlei kunstjes mee gedaan met deze dieren, samen met mensen die een pak geld over hebben. Zo kan je tegen een vette betaling een kusje krijgen van de zeeleeuwen en dat hebben we ook gezien. Dat komt neer dat je op een krukje moet stil zitten, de zeeleeuw komt aan en komt met z'n snoet tegen je wang en dan trekken ze van t sea-aquarium zelf foto's en dat was het. Je mag hem ni aanraken of niets, enkel maar vanuit je ooghoeken kan je hem zien. En daarvoor betaal je dan massa's geld. Lekker leuk voor de toeristen die dan ook nog een foto kunnen kopen van hunzelf, mooi souveniertje toch?! Je kan ook zwemmen, snorkelen en duiken met dolfijnen, een cursus dolfijnentrainer volgen, de dieren een aai geven, een visje geven en noem maar op. Je kan het gekste niet bedenken of ze hebben het tegen formidabele prijzen.
Gelukkig heb ik dolfijnen al vaak meegemaakt bij ons in Brugge samen met de dierenarts en moet ik dus niet perse dicht bij deze fantastische dieren komen. Want aaien, knuffelen enzo heb ik al allemaal gedaan. Zelfs echo's nemen en bevallingen zien. Dat is veel meer dan dat ze hier kunnen aanbieden en dat is voor mij een veel mooiere herinnering dan even heel vlug samen met duizend andere toeristen een seconde de dolfijn te voelen... ( dank je wel Piet!!!) Ik liet zelfs mijn stage in het boudewijnpark en bij de dolfijnen vallen voor deze stage in Curacao, dus k zou toch gek zijn om hier mijn geld aan uit te geven denk ik! K ga dan liever eens duiken in de zee en daar een cursus voor volgen. Puur natuur is voor mij een groter geschenk!!!

Zondagavond maakten we de sluiting van Siman di Cultura mee, een groots feest met dansen en muziek, videobeelden van wat er de afgelopen week geweest was, presentatie van een radiopresenteerster, mensen van de tv en zoveel meer. En het was heel gezellig. We liepen er Joyce (onze privechauffeur vanuit Santa Martha, een heel vriendelijke vrouw van de leerbewerking die ons vaak thuisbrengt 's avonds) tegen het lijf en ze verzorgde onze avond. Eindelijk kregen we een t-shirt voor onze hulp gedurende de week zoals alle helpers kregen en we werden 's avonds naar huis gevoerd (want met de bus vond ze te gevaarlijk) door de enige echte Tumba koningin. Dat is denk ik een mengeling tussen miss curacao die iets kan en niet enkel mooi moet zijn en miss carnaval. Ze is een zangeres en danseres en heel erg vriendelijk. En gedurende de rit zongen we mee in haar achtergrondkoortje en ze vond ons helemaal niet slecht....!

Maandag en dinsdag hebben we op Santa Martha onkruid gewied op ons stukje land en dinsdag kwam plots uit het niets eindelijk de freesmachine tevoorschijn. Hij werkt zoals een spitmachine bij ons die de grond fijnmaalt en door elkaar mengt. Zo is de gestrooide mest in de grond gewerkt en kunnen we eindelijk beginnen met ook daar irrigatie aan te leggen en te zaaien. Eindelijk, na 3 weken te wachten kunnen we verder!!