Stage in Curaçao

Elke dag worden de koeien losgelaten. Ze worden 's ochtends uit hun "wei" gelaten (die is zonder gras, maar enkel aarde en als het geregend heeft erge modder) en dan mogen ze in de vrije natuur op het domein grazen. Het domein van Santa Martha is 17 ha groot en bevat een groot bos. Daarin lopen de koeien meestal te grazen aan vanalles en rond de middag komen ze weer binnen. Een aantal koeien hebben dan cactussen op hun lijf hangen omdat ze door een cactussenveld gelopen hebben, maar ze lijken er geen hinder van te ondervinden. Een paar weken geleden kwam er een koe terug die op een plankje met een spijker getrapt had. Deze koe heeft nog steeds last van haar poot en ze loopt nog steeds mank. Dit dier wordt dan nu niet losgelaten en krijgt wat krachtvoer korrels apart en een behandeling aan de poot.
Vanmiddag toen we terug kwamen uit de cantine van te eten riep een participant ons. Hij vertelde een hele reeks tegen ons waar we niet veel uit konden opmaken. Behalve het woord 'baka', koe dus dat we hadden opgevangen. Hij wees ook richting ons veldje. En ja hoor, daar stonden twee koeien op hun gemak te grazen aan onze nieuw geplante plantjes... We hebben die man bedankt voor de waarschuwing en zijn de koeien gaan opjagen, naar andere (waarschijnlijk minder lekkere) stukjes grond. En de jongens die de 'koeherders' zijn, die zagen we nergens...